نگهداری اردک : اردک ها را می توان به روشهای مختلف متراکم در سالن های بسته نیمه باز و باز پرورش داد و نگهداری کرد . از روش های گوناگون بستر قفس و باتری نیز برای نگهداری آمها می توان بهره جست .
در سیستم بسته و روش بستر می توان اردک های پرورشی را به نسبت زیر در واحد سطح و در سالن ها نگهداری کرد .
آموزش و روشهای پرورش و نگهداری اردک ها
از 1-5 روزگی 14-16 قطعه در متر مربع
از 10-6 روزگی 12-10 قطعه در متر مربع
از 20 الی 11 روزگی 10 -12 قطعه در متر مربع
از 21 -30 روزگی 8-10 قطعه در متر مربع
از 31-60 روزگی 6-8 قطعه درمتر مربع
بعد از 60 روزگی 5-7 قطعه در در متر مربع
در سنین بالا و جوجه اردک ها و نیمچه های گوشتی می توان به نسبت 5/1 برابر ارقام فوق در واحد سطح نگهداری اردک نمود.در سنین بلوغ برای 5/3-4 قطعه اردک پرورشی یک متر مربع سطح بستر پیش بینی می شود.در روش قفس یا باطری از سن 1-10 روزگی برای هر جوجه 280 سانتی متر مربع جا منظور می شود.به عبارتی 25-27 قطعه جوجه اردک 1-15 روزه در یک متر مربع .معمولا نگهداری اردک های گوشتی یا پرواری در باطری صورت می گیرد .در نگهداری داخل سالن اغلب چیر بندی انجام گرفته و سالن را به بخش های مختلفی تقسیم کرده و در هر بخش تعداد معینی اردک ریخته می شود.ارتفاع این چپر ها می تواند تا یک متر باشد.
در محوطه باز یا چراگاه ها در هر هکتار آن امکان نگهداری 10 هزار قطعه جوجه اردک وجود دارد. در این محوطه باز باید سایه بان هایی تعبیه نمود تا در مواقع لزوم اردک ها از سایه آن استفاده کنند .
سیستم نگهداری نیمه باز متداول ترین روش است.در این سیستم در مواقع سرد سال اردک ها در سالن های نیمه باز و در مواقع معتدل و گرم سال در بهار بند های همجوار سالنها نگهداری می شوند.
نگهداری توام اردک و ماهی
نگهداری اردک : پرورش اردک بهمراه ماهی
نگهداری اردک : پرورش اردک بهمراه ماهی
سابق بر این به هیچ وجه هم زیستی بین ماهی و اردک متصور نبود و چنین استنباط می گردید که اردک ها ماهی ها را خورده و یا از بین می برند.
در بسیاری از کشور ها نگهداری توام آنها متداول بوده که با این روش حد اکثر استفاده از کله حجم آب می گردد. اتفاقا این هم زیستی برای هر دو ضروری است چون هر کدام در تامین غذای دیگری نقش مهمی را بازی می کنند .دیتریت ها و ماکروفیت ها که در آب به کمک ماهی تکامل و تزاید می یابند در تغذیه اردک ها مورد مصرف دارند . اردک ها نیز با دفع مدفوع در اببند ها سبب تکثیر میکرو ارگانیسم های موجود در آب شده که به نوبه خود ماهی ها از آنها تغذیه می کنند. از طرفی مدفوع اردک ها کود مناسبی برای گیاهان آبزی خواهد بود که این گیاهان به نوبه خود دوباره غذای مفیدی هستند برای اردک ها و ماهی ها .اردک ها می توانند تا بیش از 40 درصد از غذای خود را از چنین اببند هایی تامین کنند.
یاد آوری این موضوع ضروری است که اردک ها از گیاهانی تغذیه می نمایند که اغلب ماهی ها علاقه ای به خوردن آن نشان نمی دهندنتیجتا از این لحاظ نیز مشکلی بوجود نخواهد آمد .
در نگهداری توام باید تعداد ماهی ها و اردک ها هماهنگ با سطح و عمق آببند ها باشند.در این رابطه تعداد اردک ها را 150-250 قطعه در هکتار ذکر کرده که نباید بیش از 250 قطعه در هر هکتار آببندی باشد که در آن ماهی پرورش داده می شود.در چنین آببندی متقابلا می توان 400-900 کیلو گرم ماهی از هر هکتار برداشت نمود. در کنار رودخانه ها تحت شرایط خاص می توان آببند هایی به طور مصنوعی ایجاد کرد و در آن ها به پرورش توام ماهی و اردک پرداخت .در این جایگاه بهتر است تعداد گله ها از 10000 قطعه تجاوز نکند .فاصله دو جایگاه نیز از لحاظ بهداشتی نباید کمتر از 2 کیلومتر باشد.
در آببند هایی که وزن بچه ماهی ها بیش از 50 گرم است می توان 300 جوجه اردک دو هفته ای نژاد گوشتی در هر هکتار نگهداری کرد. وزن این اردک ها در 6 هفته به حدود 2 کیلو گرم می رسد.سطح گردش در کناره این استخر ها باید برای هر 5 قطعه اردک یک متر مربع باشد.
انواع ماهی هایی که با اردکها هم زیستی دارند .
اغلب این ماهی ها از انواع کپور می باشند مانند:
کپور معمولی ،نقره ای ،سر گنده،آینه ای ،آبی ،پولکی ،کاراس نقره ای،کاراس طلاییو غیره.ماهی آمور سفید نیز همزیستی مسالمت آمیزی با اردک ها در آببند ها نشان می دهد.
در آببند راکد امکان گندیدگی بسیار زیاد بوده و این امر برای ماهی ها و هم برای اردک ها زیان آور خواهد بود. آبی که جریان دارد ضمن تامین اکسیژن کافی برای ماهی ها بیماری و مسمومیت های اردک ها را نیز کاهش می دهد.
ماهی کپور
در آببند هایی که به علت وضع خاک آب و خاک آن امکان رشد گیاهان آبزی کم است نتیجتا موجودات ریز و درشت آبزی نیز تکثیر چندانی نداشته و نمی توان ماهی و اردک را توام نگهداری نمود. این دو نوع جانور تقریبا هیچ نوع بیماری مشترک ندارند. فقط ماهی ها میزبان واسطی برای برخی از انگل ها ی رودهای اردک ها هستند.چنانچه شیوع بیماری انگلی در بین اردک ها ظاهر گرددضروری است اردک ها را تا درمان کامل از استفاده از آببند ها محروم نمود.این ممنوعیت حد اقل باید یک ماه به طول انجامد.منتها در اختلاط مجدد آنها باید اردک ها کاملا سیر باشند تا از شدت حمله آنها به ماهی های ریز کاسته گردد در صید یا شمارش ماهی ها باید از ورود اردک ها به آببند ها ممانعت به عمل آورد تا اختلالی در حین کار بوجود نیاید.
پذیرش هم زیستی از طرفنژاد های مختلف اردک ها نیز به صورت گوناگونی تظاهر می نماید.در این رابطه بهترین نژاد ها عبارتند از پکن و خاکی کمبل.
تجهیزات مورد لزوم در نگهداری اردک
دانخوری ها
در داخل سالن می توان از دانخوری های دستی و نیز خودکار برای نگهداری اردک ها استفاده نمود.در سیستم نگهداری قفس یا باطری ،دانخوری ها ،سبک خاص خود را نسبت به کارخانه سازنده دارا می باشند.فرم دانخوری های دستی متنوع و اغلب از نوع ناودانی یا بشکه ای است.از یک دانخوری نوع ناودانی با ابعاد 10/1 متر طول و 25 سانتی متر پهنا و 16 سانتی متر ارتفاع 10-12 قطعه اردک بر حسب نژاد می تواند از آن استفاده نمایند. دانخوری های بشکه ای گنجایش بیشتری از دان را داشته و اغلب از چوب های فشرده و محکم ساخته می شوند.آنها را می توان در محوطه های باز نیز بکار برد.
دانخوری اردک
آبخوری ها
آبخوری هایی که مورد مصرف اردک ها برای نگهداری اردک ها قرار می گیرند متنوعند.آنچه که در آنها از اهمیت برخوردار است تامین آب مورد نیاز اردک ها و تمیز ماندن آنهاست چون اردک ها عادت به کثیف کردن آبخوری ها دارند.هر آبخوری دستی با ابعاد 10/1 متر طول و 25 سانتی متر پهنا و 10 سانتی متر ارتفاع برای تامین آب 40 قطعه اردک کافی خواهد بود. در سالن های بسته و سیستم قفس و باطری اغلب در آبخوری های اتوماتیک برای تامین آب استفاده می کنند.
آبخوری اردک
لانه های تخم گذاری
برای نگهداری اردک های بالغ مادر بایستی لانه های تخم گذاری پیش بینی شوند.معمولا برای هر 3 قطعه اردک یک لانه به ابعاد 40?40 منظور می کنند .لانه ها در یک طبقه مستقر و هر چند یک بار بایستی بستر آنها را تویض نمود.
لانه تخمگذاری اردک
جوجه اردک ها را بایستی در هفته اول زندگی گرم نمود و برای این کار می توان از مادر های مصنوعی نیز یاری طلبید.ناگفته نماند که جوجه اردک ها همانند جوجه مرغ ها نسبت به این فاکتور حساس نیستند.
